Amazone papegaaien

Amazone Papegaaien in de Apenhof

In de Apenhof zitten verschillende soorten amazone papegaaien.Een van de bekendste amazone bewoner is Coco. Coco kan goed praten en laat dit ook duidelijk horen, hij zingt, lacht, huilt, schreeuwt, maakte grappige keel geluidjes, zegt ‘koekoek’ en roept: (als hij je aan hoort komen of als je weg gaat) ‘Dag Coco!’. Coco vindt het erg gezellig als er mensen op bezoek komen en even bij hem komen staan. 

 

De verschillende amazone soorten zijn:

1. Groenwang Amazone

2. Geelwang Amazone

3. Blauwvoorhoofd Amazone

4. Geelnek Amazone

5. Geelvoorhoofd Amazone

6. Witvoorhoofd Amazone

7. Dubbele Geelkop Amazone

8. Müller Amazone

Een groep bewoners van Zuid Amerika zijn de papegaaien. Deze bestrijken een groot gebied rondom de Amazone in Zuid en Midden Amerika. De amazone papegaai is te verdelen in zo’n 27 ondersoorten. Toch hebben ze één ding met elkaar gemeen en dat is hun overwegende groene kleur. Doordat alle amazones de groene kleur hebben, worden amazones vooral aan de kleur van hun voorhoofd, hoofd, schouders en buik herkend.

Kleuren die veel bij amazones voorkomen zijn geel, oranje, rood, blauw, paars en wit.

Ze worden 25-45 cm groot. Ze kunnen 70-75 jaar oud worden.

Het belangrijkste doel van een amazone is: deel uitmaken van een familie en voedsel zoeken. Ze slapen samen, eten samen, vliegen samen. Een groep papegaaien bestaat uit veel paren mannetje en vrouwtje. Hun natuurlijk voedsel bestaat zoals bij de meeste papegaaien uit zaden en vruchten. Verder houden ze ook van delen van planten en ze pakken wel eens een insect (vooral tijdens de nestperiode). In gevangenschap kunnen ze een zaadmengsel of pellets krijgen, én veel vers fruit en groente en de organische eiwitten kunnen door hardgekookt ei vervangen worden.

Amazones hebben een redelijk goede verhouding tot water en vinden het meestal erg fijn om te douchen of te badderen

Amazones zijn aantrekkelijke, vriendelijke vogels die iedereen willen laten zien hoe veel geluiden ze al hebben geleerd te imiteren en ze zijn absoluut niet verlegen.

Hun imitatievermogen evenaart vaak zelfs dat van een Grijze Roodstaart. Veel amazones worden zeer goede sprekers of imitators van allerlei geluiden, afhankelijk van de soort en het individu.

Als huisdieren zijn de amazonen van Zuid en Midden Amerika eerst naar Los Angeles gebracht. Veel papegaaien zijn toen weer ontsnapt, omdat ze de tralies van hun kooien kapot hadden gekauwd. De kooien waren namelijk van hout gemaakt en met hun scherpe grote snavels kunnen ze dit gemakkelijk slopen. Deze vrijgekomen papegaaien hebben er 70 -80 jaar rondgevlogen, samen met andere vrijgekomen soortgenootjes (smokkelaars, brand, eigenaren die hun papegaai lieten weg vliegen, omdat ze er niet meer voor wilde zorgen).

Het zijn populaire huisdieren vanwege hun mooie, open en clownachtige persoonlijkheid en intelligentie. Ze hebben een geweldig geheugen en kunnen zich gebeurtenissen maanden- of jarenlang herinneren. Met hun persoonlijkheden lijken ze op apen. Amazonen zijn energiek, speels, sociaal en vragen, zoals elke grote papegaai, interactie met de mens. Veel Amazonen zijn ‘karakters’ en hebben last van stemmingswisselingen. Hun stemmingen kunnen variëren van lief, lawaaierig, stil en naïef via hardnekkig tot jaloers, speels, agressief en irritant. Eigenaren die niet genoeg zorg bieden, worden vaak in de oren of vingers gebeten.

Dat is het moeilijkste aan de amazonepapegaaien, de eigenaren van de papegaaien moet werkelijk begrip hebben voor hun stemmingen en gedrag. De amazonen zijn zelden afstandelijk of verlegen, maar het zijn geen vogels voor kleine kinderen of ongeduldige mensen. De meeste amazone papegaaien in de Apenhof zijn afkomstig van mensen die om één of ander reden niet meer voor de papegaai konden/ wilden zorgen. Vaak doordat er te weinig aandacht en zorg wordt besteed aan de papegaai kan hij vervelende eigenschappen krijgen. Zoals het schreeuwen (tijdens visite, telefoon gesprekken e.d.) en het rommel maken in en om hun kooi. Ook vergeten mensen vaak dat een papegaai 70-80 jaar oud kan worden.

Enkele soorten zijn ernstig bedreigd, wat te danken is aan de voortdurende ontbossing en vernietiging van hun leefgebied.

Jeanette Speksnijder