Grijze Roodstaart Papegaaien in de Apenhof

In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer is dat onze Timneh Grijze roodstaart Kippie

In de Apenhof zitten meerdere Grijze Roodstaart Papegaaien. Net als andere papegaaisoorten, kan de Grijze Roodstaart Papegaai erg oud worden. Als de papegaai goed verzorgd wordt, kan hij wel 70 jaar of ouder worden. Onder de Grijze Roodstaart Papegaaien zijn twee verschillende ondersoorten:

1.Psittacus erithacus erithacus (Grijze Roodstaart Papegaai)

2.Psittacus erithacus timneh (Timneh Grijze Roodstaart Papegaai).

Het verschil tussen deze twee is vrij groot, al zien de meeste het niet in 1 oogopslag. De Kongo Grijze Roodstaart kent iedereen . Deze heeft een zwarte snavel en een lichtgrijze kleur met een felle rode staart. De Timneh Grijze Roodstaart heeft een witte bovensnavel en is donkergrijs met een donkerrode, bijna zwarte staart.

In de natuur komen de Grijze Roodstaart Papegaaien in West- tot Centraal-Afrika voor. Ze komen overwegend in het

laagland regenwoud voor, maar ook aan bosranden en in plantages en bergbossen.  Ze leven vooral in de hoge bomen aan de randen van de wouden. Buiten de broedtijd leven ze in grote groepen bij elkaar en ’s avonds keren de vogels, vaak onder luidt gekrijs, terug naar de bomen. Bij het onderling contact tussen de vogels spelen de fel rode staart en de heldere stem een belangrijke rol.

De broedtijd

In de broedtijd leven ze paarsgewijs in de hoge bomen. De broedtijd varieert en dit is afhankelijk van waar de papegaaien leven. In Uganda is dit van juli tot september, in Kongo vanaf begin augustus terwijl ze in Libië rond april broeden.

In de broedtijd vertonen de mannetjes een duidelijk baltsgedrag, hierbij lopen ze met afhangende vleugels rond het vrouwtje en voeren haar. Ze broeden graag in de holten van hoge bomen en de nestholten. De eieren worden alleen door het vrouwtje bebroed, na ongeveer 28-30 dagen komen

de eieren uit. Tijdens het broeden wordt het vrouwtje door de man via het invlieggat gevoerd

In het begin worden de jongen door het vrouwtje gevoerd en later neemt ook het mannetje een deel van deze taak op zich. De jongen vliegen na ongeveer 12 weken uit en worden daarna nog 4 maanden door hun beide ouders gevoerd.

Deze papegaai werd vroeger, en nog steeds in bepaalde dierenspeciaalzaken veel als kooivogel te koop aangeboden, vanwege zijn aparte kleur en het vermogen om een menselijke stem na te bootsen en kunstjes te leren. Gelukkig is de grijze roodstaart op sommige plaatsen nog wel vrij algemeen en inmiddels een beschermde diersoort.

Leven in de Apenhof

Kippie is geboren in 2017. Deze kleine papegaai had het bijna niet gered. Kippie komt uit een nest van twee maar de ouders, twee gedragsgestoorde Timneh’s, voelden niet de behoefte de kleintjes te verzorgen. Hierdoor is het broertje/ zusje van Kippie overleden. Dick was er net op tijd bij en heeft Kippie met de hand grootgebracht. Door de liefde van Dick en de opvoeding met de hand is Kippie een van de tamste papegaaien die we bij de Apenhof hebben. Hij is tevens de Benjamin van de Apenhof.

Hij leeft al weer heel wat jaren samen met Jazoe, ook een jonge vogel. Beiden zijn Grijze roodstaarten en hebben het samen erg gezellig en zijn onafscheidelijk. Al direct tijdens het bij elkaar wennen trokken de twee naar elkaar en binnen een paar dagen waren zij echte maatjes. Zij slapen dicht tegen elkaar aan en eten samen tegelijk uit hun voerbakjes. Ook poetsen ze elkaars veren.

Zoals bij alle papegaaien in de Apenhof bestaat zijn menu uit pellet, zaden, noten, groente en fruit. Kippie lust graag pellet, maar ook van zijn pitjes en zaadjes kan hij erg genieten. Verder eet hij bijna alle groente en fruitsoorten, al zijn wortel, mandarijn en appel toch echt zijn favoriet.

Kippie praat weinig en fluiten doet hij ook niet heel veel. Wat hij echt geweldig vindt is kartonnen kokers slopen. Dat gaat dan ook in een zeer rap tempo. Zo hangen de vrijwilligers een koker op om een paar uur later alleen nog maar snippers terug te vinden. Zijn snavel heeft , ondanks zijn sloopgedrag, af en toe een onderhoudsbeurtje nodig zodat hij goed kan blijven eten. Hij laat dit onder luid protest toe, maar geeft duidelijk te kennen dat hij er niet van gediend is. Zodra hij weer in zijn verblijf is merken we niks meer en wil hij weer aangehaald worden.

Kippie is een ‘brutale’ vogel. Hij wil graag op de schouders van een vrijwilliger gaan zitten, Jazoe durft dat niet. Dit gedrag leren wij ze zeker niet aan en stimuleren het ook niet, maar Kippie doet het gewoon of we dat nu wel of niet willen.

Het belangrijkste is dat Kippie en Jazoe het samen leuk hebben. Gelukkig hebben we dat doel bereikt met het samen voegen van deze twee vogels. En nu maar hopen dat deze twee Grijze roodstaarten samen oud mogen worden.

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mogen Kippie en Jazoe ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de papegaaien de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij hen op blijven vangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

Kaketoes in de Apenhof

In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer is dat onze grote witkuif kaketoe Boris

Er zijn veel verschillende soorten Kaketoes, in de Apenhof zitten de Witkuif kaketoe en de Goffini Kaketoe.

Witkuif kaketoe (Cacatua Alba)

Een ondersoort van de Molukken kaketoe is de Wit kuifkaketoe. De Witkuif kaketoe is voor het eerst ontdekt door P.L.S. Müller in 1776 en er zijn geen ondersoorten. De Witkuif kaketoe wordt ook wel ‘witte kaketoe’ genoemd, maar dit is erg misleidend omdat er meerdere soorten in de kaketoefamilie een wit verenkleed hebben. De Witkuif kaketoe komt oorspronkelijk uit Indonesië, de kaketoe leeft daar op de eilanden Bartjan en Obi. Het is nog geen bedreigde papegaaiensoort, maar de aantallen worden steeds minder vanwege de ontbossing van hun natuurlijke omgeving. De Witkuif kaketoes zijn op de eilanden te vinden in bossen, open land en mangrovegebieden.

De Witkuif kaketoes leven in kleine groepjes van drie tot ongeveer tien kaketoes of paarsgewijs. ’s Nachts slapen ze met een grote groep van wel vijftig kaketoes in een grote boom. Ze zitten graag in grote bomen, omdat ze hier vandaan goed de omgeving in de gaten kunnen houden. Ze zijn ook altijd goed te horen, tijdens het op vliegen laten ze een voordurend gekrijs horen. In het wild eet de Witkuif kaketoe zaden, vruchten, noten, insecten en hun larven.

De Witkuif kaketoe heeft, zoals bijna elke vogel, veel behoefte aan aandacht en ruimte. De kaketoe stelt hoge eisen aan zijn huisvesting. De kaketoes staan bekend om hun gemakt waarmee ze hun zitstokken en het overig materiaal in hun verblijf in een mum van tijd kapot maken. Ze kunnen schroeven opendraaien, speelgoed slopen, gaas doorknippen en ga

zo maar door. Zelfs sloten kunnen ze open en weer dicht krijgen.

De Witkuif kaketoe is een witte vogel met wat lichtgeel onder de vleugels, een bijna zwarte snavel en zwarte pootjes. Bij de mannelijke kaketoe is de iris donkerbruin/ zwart en bij de vrouwelijke kaketoe is de iris wat lichter roodbruin. De jonge kaketoes hebben hele donkere ogen, pas na een jaar wordt de echte kleur van de iris zichtbaar.

De Witkuif kaketoe is ongeveer 45 centimeter lang, de vrouwelijke kaketoe zijn wat kleiner dan de mannelijke. De Witkuif kaketoe kan zijn kuif plat dragen of recht omhoog, dit laatste gebeurd wanneer de kaketoe heel blij, opgewonden of boos is. Het opzetten van de kuif en het wijd uitzetten van de vleugels gebruiken ze ook om te imponeren.

Zoals u gelezen heeft, is de Witkuif kaketoe een veeleisende vogel. Hij leeft jarenlang en heeft goede huisvesting, aandacht en verzorging nodig. Doordat mensen hun kaketoe dit vaak niet kunnen bieden, komen ze in de Apenhof terecht.

Leven in de Apenhof

Boris kwam in de Apenhof begin jaren 80. In het begin leek hij op een geplukte kip maar langzaamaan begonnen zijn veren weer te groeien. Boris is een papegaai waaraan je snel merkt of hij het naar zijn zin heeft. Als hij toe is aan bv nieuwe kooiverrijking, of het niet naar zijn zin heeft in zijn verblijf  dan vinden de vrijwilligers van het ene op het andere moment veren die zijn afgebeten.

Zo kwam er een tijdje geleden een groter verblijf vrij en wij als vrijwilligers hadden bedacht dat het een mooi verblijf zou zijn voor de grote kuifkaketoe Boris. Zijn eigen verblijf was ruim genoeg maar dit verblijf is dubbel zo groot. De verzorgers verhuisde Boris samen met zijn kooiverrijking en de eerste 2 weken vermaakte hij zich prima. Na twee weken vonden we veren op de grond. Nu is dat wel vaker het geval maar deze veren bleken te zijn afgebeten en dus niet van de ruiperiode. Elke dag bleven wij veren vinden en na een paar weken zag Boris zijn verenpak er slecht uit. We besloten het oude verblijf weer in te richten zoals het was voor de verhuizing en brachten Boris – inclusief zijn speelgoed en kooiverrijking – terug naar zijn vorige verblijf. Het afbijten van zijn veren heeft hij daarna nog een kleine week gedaan en toen is het net zo plotseling gestopt als dat het begon. Boris houdt duidelijk niet van veranderingen en had het in zijn kleinere verblijf dus toch beter naar zijn zin.

Boris is dus dol op verrijking. Het maakt hem echt niet uit of je er een lekker hapje in verstop of dat je het hem zonder aanbied. Alles wat hij krijgt sloopt hij in een zeer rap tempo. Zelfs de aangesmeerde muren moeten het af en toe ontgelden. Met zijn scherpe snavel breekt hij stukjes cement af die de vrijwilligers dan terug vinden in zijn verblijf. Datzelfde geld voor zijn houten zitstokken. Hij maakt in een paar uur van dikke takken lucifersstokjes. Alle stukken houten en takken die overblijven van het op maat maken van zitstokken gaan naar het verblijf van Boris, zodat hij zich weer even kan vermaken. Als wij de houtsnippers er dan uit halen omdat het echt te veel rommel is zie je hem met zijn koppie schuin naar beneden kijken. Hij lijkt te denken ‘Wat maak jij me nou’. Hij is dol op “zijn troon” zoals de vrijwilligers zij half gesloopte broedblok noemen. Hij kan er pontificaal op zitten en wijs om zich heen kijken.

Boris is vooral een rustige vogel. Fluiten of praten hoor je nooit uit zijn snavel. Een van de weinige momenten dat Boris van zich laat horen is bij onraad en regen. Als er een luchtballon over de Apenhof vliegt is Boris de eerste die dat opmerkt en gaat dan luid schreeuwen om vervolgens snel naar zijn binnen verblijf te vertrekken. Dat zelfde schreeuwen doet hij tijdens een regenbui. Maar dan blijft hij als een van de weinige buiten zitten. Hij spreidt zijn vleugels wijduit en geniet volop.

De voeding die Boris in de Apenhof krijgt bestaat uit pellet, gemengd papegaaienvoer, noten, zaden, vers fruit en groenten. Boris lust eigenlijk het meeste wel. Vooral appel, wortel en mandarijn vindt hij heerlijk, maar het meeste blij wordt hij van SLOPEN!

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mag Boris ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de papegaaien de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij hen op blijven vangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer is dat onze Witvoorhoofdamazone Kiwi

Amazone Papegaaien in de Apenhof

Er zijn vele verschillende amazone soorten. In de Apenhof worden onder andere onderstaande soorten verzorgd:

1. Geelwangamazone
2. Blauwvoorhoofdamazone
3. Geelnekamazone
4. Geelvoorhoofdamazone
5. Witvoorhoofdamazone
6. Dubbele Geelkopamazone
7. Mülleramazone

Herkomst en uiterlijk

De papegaaien komen oorspronkelijk uit Midden en Zuid Amerika. Deze bestrijken een groot gebied rondom de Amazone in Zuid en Midden Amerika. De Amazone papegaai is te verdelen in zo’n 27 ondersoorten. Toch hebben ze één ding met elkaar gemeen en dat is hun overwegende groene kleur. Doordat alle amazones de groene kleur hebben, worden amazones vooral aan de kleur van hun voorhoofd, hoofd, schouders en buik herkend.

Kleuren die veel bij amazones voorkomen zijn geel, oranje, rood, blauw, paars en wit.

Ze worden 25-45 cm groot. Ze kunnen 70-75 jaar oud worden.

Huisvesting en voeding

Het belangrijkste doel van een amazone papegaai is: deel uitmaken van een familie en voedsel zoeken. Ze doen alles samen, van slapen tot eten. Een groep papegaaien bestaat uit meerdere paren. Hun natuurlijk voedsel bestaat zoals bij de meeste papegaaien uit zaden en vruchten. Verder eten zij delen van planten en ze pakken wel eens een insect (vooral tijdens de nestperiode). Amazones vinden het meestal erg fijn om te badderen.

Het zijn aantrekkelijke en vriendelijke vogels die iedereen willen laten zien hoe veel geluiden ze al hebben geleerd te imiteren en ze zijn absoluut niet verlegen. Hun imitatievermogen evenaart vaak zelfs dat van een Grijze Roodstaart.

Als huisdieren zijn de amazonen van Zuid en Midden Amerika eerst naar Los Angeles gebracht. Veel papegaaien zijn toen weer ontsnapt, omdat ze de tralies van hun kooien kapot hadden gekauwd. De kooien waren namelijk van hout gemaakt en met hun scherpe grote snavels kunnen ze dit gemakkelijk slopen. Deze vrijgekomen papegaaien hebben er 70-80 jaar rondgevlogen, samen met andere vrijgekomen soortgenootjes (van smokkelaars of door brand en eigenaren die hun papegaai lieten weg vliegen, omdat ze er niet meer voor wilde zorgen).

Niet geschikt als huisdier
Het zijn populaire huisdieren vanwege hun mooie, open en clownachtige persoonlijkheid en intelligentie. Ze hebben een geweldig geheugen en kunnen zich gebeurtenissen maanden- of jarenlang herinneren. Amazonen zijn energiek, speels, sociaal en vragen, zoals veel aandacht. Veel Amazonen zijn ‘karakters’ en hebben last van stemmingswisselingen. Hun stemmingen kunnen variëren van lief, lawaaierig, stil en naïef via hardnekkig tot jaloers, speels, agressief en irritant. Eigenaren die niet genoeg zorg bieden, worden vaak in de oren of vingers gebeten.

Dat is het moeilijkste aan de amazonepapegaaien, de eigenaren van de papegaaien moet werkelijk begrip hebben voor hun stemmingen en gedrag. De amazonen zijn zelden afstandelijk of verlegen. De meeste amazone papegaaien in de Apenhof zijn afkomstig van mensen die om één of ander reden niet meer voor de papegaai konden/ wilden zorgen. Vaak doordat er te weinig aandacht en zorg wordt besteed aan de papegaai kan hij vervelende eigenschappen krijgen. Zoals het schreeuwen (tijdens visite, telefoon gesprekken e.d.) en het rommel maken in en om hun kooi. Ook vergeten mensen vaak dat een papegaai 60 jaar of ouder kan worden. Enkele soorten zijn ernstig bedreigd, wat te danken is aan de voortdurende ontbossing en vernietiging van hun leefgebied. Mede hierdoor zijn de meeste amazone soorten beschermd.

Leven in de Apenhof 

Kiwi is het kleinste papegaaitje van alle amazones die in de Apenhof leven. Maar in zijn karakter en gedrag doet hij zeker niet onder voor de grote amazone varianten. Hij leeft al heel wat jaren in de Apenhof en heeft meerdere vriendjes gehad. Helaas had hij pech met zijn kamergenoten, de stokoude Pake overleed en eigenlijk hadden wij niet verwacht dat wij snel een vriendje voor hem zouden vinden binnen de Apenhof.  Maar hij heeft mazzel. Hij leeft nu gelukkig samen met Geelnekamazone Snotjong. En ondanks dat Snotjong een sterke eigen wil en pittig karakter heeft, hebben die twee het erg naar hun zin. Snotjong is al een oudere vogel waardoor hij niet zo snel meer is. Kiwi daarin tegen is vliegensvlug.

Omdat zij een verblijf hebben waarvan de tussen muur gedeeltelijk is verwijderd kan Kiwi lekker rustig zitten als Snotjong weer eens wil laten zien dat hij de baas is. Na mate de tijd verstrijkt zien we ze wel steeds vaker samen in 1 verblijf zitten. Ze worden nog wel in hun eigen verblijf gevoederd om te voorkomen dat er strijd ontstaat om het eten. En ondanks dat eten ze allebei uit hetzelfde bakje.

Kiwi is een vogel die erg op zichzelf is als het om contact met mensen gaat. Hij houdt er niet van dat de vrijwilligers in zijn verblijf komen om schoon te maken. Hij vliegt dan naar de andere kant, zover mogelijk weg. Het is dan ook lastig om een mooie foto van het te maken.

Kooi en voerverrijking kan hem niet bekoren. Wat hij heerlijk vindt is genieten van de volle zon. Zodra de eerste zonnestralen tevoorschijn komen is hij buiten te vinden. Maar zodra de zon verdwijnt of en 1 druppel regen valt gaat hij snel naar zijn binnenverblijf. Hij houdt echt niet van een nat verenpak.

Zoals alle papegaaien in de Apenhof krijgt Kiwi pellet, zaden, noten, groente en fruit te eten. Pellet is hij niet echt gek op, hij is vooral gek op appel en wortel. Snotjong is ook gek op appel, nu maar hopen dat deze liefde heel lang mag duren en zij samen nog heel wat appeltjes mogen delen.

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mag Kiwie ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de papegaaien de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij hen op blijven vangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

De Apenhof vangt papegaaien op die beschermd zijn, ook wel CITES- dieren genoemd, daarom moet er voor de Apenhof elke 5 jaar een nieuwe maatwerkvoorschrift aangevraagd worden. Op de website van Rijksoverheid voor Ondernemend Nederland (RVO) stond dat dit minimaal 8 weken van te voeren moet gebeuren. Om te voorkomen dat de aanvraag te laat zou worden afgegeven begon ik in januari, een half jaar voor het aflopen van de huidige vergunning, met de aanvraag. Dit bleek zeker niet te vroeg en ook nog niet zo eenvoudig.

De website van RVO is gemaakt om een enkel dier aan te vragen en niet voor zoveel papegaaien in een keer. Om een maatwerkvoorschrift aan te vragen moeten enorm veel gegevens worden aangeleverd. De eigenaar moet aangeven van wie het dier afkomstig is, wanneer het dier geboren is, sinds wanneer het dier in het bezit is, tot welk ras het dier behoord en alle gegevens zoals ring en of chipnummer van het dier. Dat is een enorme klus. Bij het niet invullen van een gegeven kon ik niet verder naar de volgende vraag. Maar sommige gegevens waren gewoonweg niet in te vullen omdat de betreffende gegevens niet bekend zijn. Er zitten tenslotte papegaaien al van voor 1985. Toen hoefde deze gegevens niet bijgehouden te worden.

Nadat ik al een aantal dagen bezig was heb ik gebeld met RVO om te overleggen of het niet op een eenvoudigere manier kon. Gelukkig boden medewerkers uitkomst. Ik deed wat er van mij gevraagd werd en ik leverde de juiste gegevens aan.

Om een lang verhaal kort te maken, de Apenhof heeft weer een vergunning  voor de komende 5 jaar. De papegaaien kunnen dus heerlijk genieten van hun oude dag binnen de veilige muren van de Apenhof.

Anita Brouwer- Venema

In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer is dat onze Blauwvoorhoofdamazone/ Dubbele geelkopamzone Kareltje

Amazone Papegaaien in de Apenhof

Er zijn vele verschillende amazone soorten. In de Apenhof worden onder andere onderstaande soorten verzorgd:

1. Geelwangamazone
2. Blauwvoorhoofdamazone
3. Geelnekamazone
4. Geelvoorhoofdamazone
5. Witvoorhoofdamazone
6. Dubbele Geelkopamazone
7. Mülleramazone

Herkomst en uiterlijk

De papegaaien komen oorspronkelijk uit Midden en Zuid Amerika. Deze bestrijken een groot gebied rondom de Amazone in Zuid en Midden Amerika. De Amazone papegaai is te verdelen in zo’n 27 ondersoorten. Toch hebben ze één ding met elkaar gemeen en dat is hun overwegende groene kleur. Doordat alle amazones de groene kleur hebben, worden amazones vooral aan de kleur van hun voorhoofd, hoofd, schouders en buik herkend.

Kleuren die veel bij amazones voorkomen zijn geel, oranje, rood, blauw, paars en wit.

Ze worden 25-45 cm groot. Ze kunnen 70-75 jaar oud worden.

Huisvesting en voeding

Het belangrijkste doel van een amazone papegaai is: deel uitmaken van een familie en voedsel zoeken. Ze doen alles samen, van slapen tot eten. Een groep papegaaien bestaat uit meerdere paren. Hun natuurlijk voedsel bestaat zoals bij de meeste papegaaien uit zaden en vruchten. Verder eten zij delen van planten en ze pakken wel eens een insect (vooral tijdens de nestperiode). Amazones vinden het meestal erg fijn om te badderen. Het zijn aantrekkelijke en vriendelijke vogels die iedereen willen laten zien hoe veel geluiden ze al hebben geleerd te imiteren en ze zijn absoluut niet verlegen.

Niet geschikt als huisdier
Het zijn populaire huisdieren vanwege hun mooie, open en clownachtige persoonlijkheid en intelligentie. Ze hebben een geweldig geheugen en kunnen zich gebeurtenissen maanden- of jarenlang herinneren. Amazonen zijn energiek, speels, sociaal en vragen, zoals veel aandacht. Veel Amazonen zijn ‘karakters’ en hebben last van stemmingswisselingen. Hun stemmingen kunnen variëren van lief, lawaaierig, stil en naïef via hardnekkig tot jaloers, speels, agressief en irritant. Eigenaren die niet genoeg zorg bieden, worden vaak in de oren of vingers gebeten.

Dat is het moeilijkste aan de amazonepapegaaien, de eigenaren van de papegaaien moet werkelijk begrip hebben voor hun stemmingen en gedrag. De amazonen zijn zelden afstandelijk of verlegen. De meeste amazone papegaaien in de Apenhof zijn afkomstig van mensen die om één of ander reden niet meer voor de papegaai konden/ wilden zorgen. Vaak doordat er te weinig aandacht en zorg wordt besteed aan de papegaai kan hij vervelende eigenschappen krijgen. Zoals het schreeuwen (tijdens visite, telefoon gesprekken e.d.) en het rommel maken in en om hun kooi. Ook vergeten mensen vaak dat een papegaai 60 jaar of ouder kan worden. Enkele soorten zijn ernstig bedreigd, wat te danken is aan de voortdurende ontbossing en vernietiging van hun leefgebied. Mede hierdoor zijn de meeste amazone soorten beschermd.

Leven in de Apenhof

Kareltje leeft al weer heel wat jaren in de Apenhof. Het is niet bekent hoe oud hij is. Hij heeft vele jaren een verblijf gedeeld met Carolina. Zij waren echt dikke maatjes.

Helaas lukt het niet altijd om een geschikte partner te vinden voor onze papegaaien. Sommige vogels zijn kritisch en negeren alle mogelijke partners die wij hun voorhouden. Dit is erg jammer, maar wij blijven zoeken naar een geschikte match voor onze vogels. Kareltje is zo`n vogel.

Na het overlijden van Carolina lukt het ons niet om een geschikte partner voor hem te vinden waarmee hij zijn verblijf wil delen.  De papegaaien die alleen zitten krijgen extra aandacht van de vrijwilligers en ook extra verrijking in hun verblijf zoals takken en speeltjes. Maar ook dit lijkt Kareltje niet te bekoren. Gezellig brabbelen wil hij wel, maar verder geen poespas voor hem.

Kareltje is behoorlijk gehandicapt. Hij heeft spreidpootjes. De poten staan ver uit elkaar, zijn krom gegroeid en hij kan ze niet onder het lichaam trekken.  Wat betreft de oorzaak tast men nog in het duister. Om deze reden heeft Kareltje nooit kunnen verhuizen naar een erkende dierentuin. Ook kan Kareltje niet vliegen. Als hij op de grond komt moet hij via de tralies weer op zijn stok klimmen. Kareltje is graag buiten. Zijn verblijven zijn zo ingericht dat hij via zijn stokken naar beide verblijven kan lopen. Nou ja, lopen? Het lijkt meer op waggelen. Maar het lijkt hem niet te deren. Als hij buiten is en het begint te regenen vindt hij dat geen probleem, hij kwettert er dan vrolijk op los.

Kareltje kijkt altijd ondeugend uit zijn oogjes, dat is hij totaal niet.  Hij zal altijd geduldig wachten op zijn eten. Als hij de vrijwilligers hoort aankomen met de voedselkar steekt hij zijn kopje buiten het verblijf om te kijken waar we blijven. Hij zet dan vaak zijn veren op en zo lijkt het alsof zijn koppie twee keer zo dik is. Vandaar dat hij door de vrijwilligers ook wel liefkozend ‘dikkop’ wordt genoemd.  Echt fluiten en praten doet hij niet. Hij brabbelt wel veel maar geen verstaanbare woorden.

Zoals bij alle papegaaien bestaat zijn menu bij de Apenhof uit pellet, zaden, noten, groente en fruit. Pellet is niet zijn favoriet. Hij eet liever een flink stuk wortel. Nog blijer wordt hij van mandarijn.

Wij hopen dat Kareltje nog lang mag genieten van zijn welverdiende mandarijntje en wie weet ooit van een geschikte kamergenoot.

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mag Kareltje ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de papegaaien de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij hen op blijven vangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

Grijze Roodstaart Papegaaien in de Apenhof

In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer is dat onze Grijze roodstaart Annie

In de Apenhof zitten veel Grijze Roodstaart Papegaaien. Net als andere papegaaisoorten, kan de Grijze Roodstaart Papegaai erg oud worden. Als de papegaai goed verzorgd wordt, kan hij wel 70 jaar of ouder worden. Onder de Grijze Roodstaart Papegaaien zijn twee verschillende ondersoorten:

1.Psittacus erithacus erithacus (Grijze Roodstaart Papegaai)

2.Psittacus erithacus timneh (Timneh Grijze Roodstaart Papegaai).

Het verschil tussen deze twee is vrij groot, al zien de meeste het niet in 1 oogopslag. De Kongo Grijze Roodstaart kent iedereen . Deze heeft een zwarte snavel en een lichtgrijze kleur met een felle rode staart. De Timneh Grijze Roodstaart heeft een witte bovensnavel en is donkergrijs met een donkerrode, bijna zwarte staart. De Timneh is ook wat fijner gebouwd en meestal net iets kleiner dan de “gewone’ Grijze roodstaart.

In de natuur komen de Grijze Roodstaart Papegaaien in West- tot Centraal-Afrika voor. Ze komen overwegend in het laagland regenwoud voor, maar ook aan bosranden en in plantages en bergbossen.  Ze leven vooral in de hoge bomen aan de randen van de wouden. Buiten de broedtijd leven ze in grote groepen bij elkaar en ’s avonds keren de vogels, vaak onder luidt gekrijs, terug naar de bomen. Bij het onderling contact tussen de vogels spelen de fel rode staart en de heldere stem een belangrijke rol.

De broedtijd

In de broedtijd leven ze paarsgewijs in de hoge bomen. De broedtijd varieert en dit is afhankelijk van waar de papegaaien leven. In Uganda is dit van juli tot september, in Kongo vanaf begin augustus terwijl ze in Libië rond april broeden.

In de broedtijd vertonen de mannetjes een duidelijk baltsgedrag, hierbij lopen ze met afhangende vleugels rond het vrouwtje en voeren haar. Ze broeden graag in de holten van hoge bomen en de nestholten. De eieren worden alleen door het vrouwtje bebroed, na ongeveer 28-30 dagen komen

de eieren uit. Tijdens het broeden wordt het vrouwtje door de man via het invlieggat gevoerd

In het begin worden de jongen door het vrouwtje gevoerd en later neemt ook het mannetje een deel van deze taak op zich. De jongen vliegen na ongeveer 12 weken uit en worden daarna nog 4 maanden door hun beide ouders gevoerd.

Deze papegaai werd vroeger, en nog steeds in bepaalde dierenspeciaalzaken veel als kooivogel te koop aangeboden, vanwege zijn aparte kleur en het vermogen om een menselijke stem na te bootsen en kunstjes te leren. Gelukkig is de grijze roodstaart op sommige plaatsen nog

wel vrij algemeen en inmiddels een beschermde diersoort.

Leven in de Apenhof

Annie leeft al heel wat jaren in de Apenhof. Hij ( anders dan dat zijn naam doet vermoeden, het is een echte man) kwam begin jaren 80 binnen als een geplukte kip en ondanks dat hij altijd een maatje heeft gehad is zijn veren pak nooit meer mooi geworden.

Annie is een papegaai die heel snel leert. Hij hoeft een deuntje maar een paar keer te horen of je hoort hem hetzelfde fluiten. Hij fluit onder andere :”papagaaitje leef je nog”. Daarnaast maakt Annie veel lawaai. Hij is degene die zo hard en schel fluit dat je oren ervan piepen. Annie is een echte sloper. Hij geniet ervan al papier en karton te versnipperen tot kleine stukjes en dat gaat in een rap tempo.

Zoals alle papegaaien in de Apenhof krijgt Annie pellet, zaden, noten, groente en fruit te eten. Pellet is hij niet echt gek op, hij is vooral gek op appel, mandarijn en wortel. Ook een blaadje witlof gaat er ook wel in. Annie leeft alweer jaren samen met Frits. Deze twee zijn onafscheidelijk. Waar Annie is is Frits. Ze komen graag in hun buitenverblijf, al is Frits wel vaak degene die als eerste buiten te vinden is. `s Nachts slapen ze knus tegen elkaar aan. Ruzie hebben ze eigenlijk nooit. Hopelijk mogen zij nog lang van elkaars gezelschap genieten.

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mag Annie ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de papegaaien de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij hen op blijven vangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

Vandaag is het weer Valentijnsdag. Een dag waarop we de liefde vieren. Voor ons als vrijwilligers ook een dag waarop we weer extra stil staan bij de dieren die geen enkele liefde kennen en ontvangen. En helaas zijn er nog vele dieren die dit ervaren.

Veel van de papegaaien bij De Apenhof hebben een vreselijk verleden en moesten jarenlang in eenzaamheid en zonder liefde leven. Sommige dieren zijn voor altijd beschadigd door hun vreselijke verleden. Zij hebben blijvend extra zorg en liefde nodig, die we ze dankzij de steun van onze donateurs en vrienden kunnen geven.  Bij de Apenhof doen we er alles aan om de papegaaien een liefdevol leven te geven. Zo proberen we een maatje binnen de Apenhof te vinden zodat ze liefde krijgen van hun soortgenoten. Dit is vaak een lange weg. De meeste papegaaien kennen geen soortgenoten, zijn soms ronduit bang of enorm agressief tegen soortgenoten  . Maar wij geven niet op. Vindt u ook niet dat ieder dier liefdevolle verzorging verdient?

Door Uw steun kunnen de vrijwilligers bij de Apenhof hun liefdevolle werk blijven uitvoeren. Mogen de papegaaien ook op uw liefde rekenen? Met een donatie kunt u ervoor zorgen dat de dieren de liefde krijgen die ze zo verdienen. Want alleen met hulp van mensen zoals u kunnen wij papegaaien opvangen.

U kunt met uw( eenmalige) donatie naar keuze overmaken op rekeningnummer NL 34 INGB 0003 6698 88  t.a.v. de Apenhof.

Ik wens u, ook namens de papegaaien, alle liefde toe! Hartelijk dank voor uw betrokkenheid.

Anita Brouwer-Venema.

Bij De Apenhof krijgen papegaaien een tweede kans in het leven. In ons opvangcentra kunnen ze herstellen van een soms tragisch verleden als huisdier. Het verzorgen van deze kwetsbare papegaaien kunnen wij niet doen zonder de steun van u als liefdevolle donateur.

Mocht u ons ook willen steunen, u kunt uw gift overmaken op: NL34INGB0003669888 t.n.v. De Apenhof

Aan iedereen die De Apenhof steunt, ontzettend veel dank. We waarderen dit echt enorm!

In het vroege voorjaar is het weer tijd om te klussen. De papegaaien kunnen alweer bijna naar hun buitenverblijven, maar voordat het zover is krijgen zij nieuwe zitstokken.  Deze stokken gebruiken zij niet alleen om op te zitten maar ook om heerlijk te slopen.

Wij kunnen niet wachten tot de deurtjes weer open mogen en de papegaaien weer kunnen genieten van hun heerlijke buitenverblijven.

Papegaaien zijn echte sociale wezens. Soms duurt het even voor ze elkaar echt aardig vinden. Maar is dit gelukt dan genieten ze volop van elkaars aanwezigheid. Ondanks het tragische verleden die veel papegaaien bij De Apenhof met zich meedragen, zien we ze gelukkig samen zijn met hun soortgenoten, door dicht tegen elkaar aankruipen en door elkaars veren schoonhouden laten zij zien verliefd te zijn.

Het is een nobele les die we van hen kunnen leren.