In deze rubriek willen wij elke keer een of twee papegaaien in het zonnetje zetten en hem of haar aan u voorstellen.

Deze keer zijn dat Jacco en Coco de Geelwang Amazone papegaaien

Herkomst en uiterlijk

De Amazone papegaai is te verdelen in zo’n 27 ondersoorten. Toch hebben ze één ding met elkaar gemeen en dat is hun overwegende groene kleur. Doordat alle Amazones de groene kleur hebben, worden Amazones vooral aan de kleur van hun voorhoofd, hoofd, schouders en buik herkend.

Kleuren die veel bij Amazones voorkomen zijn geel, oranje, rood, blauw, paars en wit. U raadt het al: Jacco en Coco hebben geel aan hun wangen.

De wetenschappelijke naam voor hen is Amazona Autumnalis.

De Geelwang Amazone papegaaien komen van oorsprong voor in Mexico, Belize, Guatemala en Honduras tot noordelijk Nicaragua. Deze Amazones worden in een grote variatie biotopen aangetroffen: van open weiland tot dichte bossen, moerasachtige gebieden, gecultiveerde streken, mangrovebossen, maar ook op de droge savanne. Daar leven ze veelal paarsgewijs, in losse groepjes, en hele families.

De meeste amazone papegaaien kunnen goed klimmen en vliegen. Op de grond waggelen zij wat onbeholpen rond. In hun natuurlijke omgeving komt het in de eerste plaats aan op goed kunnen klimmen en vliegen. Op deze manier kunnen zij op zoek naar hun voedsel en op de vlucht slaan als dat nodig is.

De Geelwang amazone wordt zo rond de 33 tot 36 cm groot en de levensverwachting is zo tussen de 40 en 50 jaar.

Leven in de Apenhof
Jacco en Coco leven al weer een aantal jaren samen in de Apenhof. Zij eten net als alle andere papegaaien pallets, zaden en noten maar ze zijn beiden echt verzot op appels en wortels. Jacco en Coco zijn echt dikke vrienden. Zij zitten al heel wat jaren bij elkaar en genieten echt van elkaar gezelschap. Als de vrijwilligers ‘s morgen bij de dieren komen, zitten zij vaak dichtbij elkaar. Zodra de deur open gaat beginnen zij hun veren uit te schudden en wordt er meteen volop gekletst. Vooral Jacco kan heerlijk babbelen. Hij noemt zijn naam, fluit mooie deuntjes en kan ook behoorlijk schreeuwen als hij door een kleine spleet tussen de verblijven zijn buurman Chico ziet.

Coco is veel minder spraakzaam en heeft het niet zo op mensen. Hij is niet echt bang maar blijft graag uit de buurt van mensen. Jacco gaat eerder naar de vrijwilligers toen voor een portie aandacht in de vorm van kwebbelen. Aangehaald worden willen ze beiden echt niet en dat is ook prima.

Als de vrijwilligers eten geven zijn Jacco en Coco er als de kippen bij. Ze eten meestal samen, ieder aan een kant van het voerbakje. Daar waar andere papegaaien nog wel eens grauwen en snauwen naar elkaar geven, wachten Jacco en Coco geduldig tot de ander zijn kopje uit de voerbak haalt om ook een graantje te pikken.

Jacco en Coco kunnen beide heel goed vliegen. De kleppen die hun buiten verblijf scheidt van het binnen verblijf is ongeveer 25 bij 20 cm. Vooral Jacco vliegt vanuit zijn binnenverblijf hier feilloos doorheen en landt netjes tegen de tralies van zijn buitenverblijf. Als de papegaaien vooral in de zomermaanden veel in hun buitenverblijven zijn, is Jacco altijd de laatste die naar binnen gaat. Zodra het donker is gaat hij vrijwillig naar binnen, maar als het nog licht is en hij moet van de vrijwilligers toch naar binnen, dan vaak onder luid protest. Omdat wij bij het opvangcentrum wonen kunnen Jacco en Coco lekker lang buiten blijven. Coco gaat al veel eerder naar het binnen verblijf, Coco is een echte koukleum.

De laatste voerronde waarin de papegaaien een stukjes fruit en/of groente krijgen is dan ook bedoelt om de papegaaien voor de nacht naar binnen te krijgen. Meestal trapt Jacco daar wel in. Als we ‘s avonds voor de laatste controle ronde langs de verblijven lopen vinden we Jacco en Coco meestal dichtbij elkaar. We sluiten het buitenverblijven af en dan begint de nacht bij de Apenhof.

Gert Brouwer

Het is voor de papegaaien nog even genieten van het zonnetje.

Papegaaien zijn in de natuur uren bezig met het zoeken van voedsel. Dit hoeft een papegaai in gevangenschap niet te doen en daardoor gaan ze zich snel vervelen. Omdat te voorkomen geven wij hen kooiverrijking. Elke keer verzinnen de vrijwilligers weer iets nieuws. En wat de ene papegaai geweldig vindt kijkt de ander er niet naar om. Boris is een grote kuif kaketoe die enorm geniet van slopen. Alles wat hij in zijn verblijf krijgt versnippert hij. En dat gaat in een rap tempo. Deze keer hebben wij de tralies van zijn binnen verblijf vol gestopt met lege rollen. In sommige hebben wij wat lekkers gedaan, andere waren leeg. Het maakt Boris echt niet uit of er iets in de rollen zit, hij geniet van het versnipperen.

Deze zomer had vele gezichten. Zo was het warm genoeg om de papegaaien vele dagen te laten genieten van hun buitenverblijven. Maar zodra het te heet werd gingen zij snel naar hun koelere binnen verblijven, ook bij regen zijn de meeste binnen te vinden.

De papegaaien hebben de vrijheid om te kiezen waar zij hun dagen willen doorbrengen. Meestal is dat `s morgens een aantal uren buiten en gaan zij `s middags naar binnen om een middagdutje te doen. Nu maar hopen dat het mooie weer nog een tijdje zal duren.

Zoals u al heeft kunnen lezen zijn de papegaaien met mooi weer graag in hun buitenverblijven. Zodra het regent vertrekken de meeste papegaaien naar hun binnen verblijven. En enkeling laat zich door een flinke hoosbui niet naar binnen sturen. En ook al is er voldoende schuilgelegenheid buiten en hebben zij de mogelijkheid om naar binnen te gaan , sommige kiezen er voor om een nat verenpak te halen.

Met zo`n nat pak zijn ze vaak niet moeders mooiste en zien er wat zielig uit, maar binnen een paar uur zien de papegaaien er weer mooi uit en zijn ze weer opgedroogd alsof er geen druppel regen is gevallen.

De papegaaien genieten van het heerlijke weer. De zon schijnt regelmatig maar het is niet te warm. Als het heel warm wordt gaan ze snel naar hun koelere binnen verblijven.

Lobbes dankt zijn naam aan zijn sullige, vriendelijke uitstraling. Maar het is allerminst een sul en het blijft altijd oppassen geblazen met deze blauw gele ara. Als hij zijn dag niet heeft kan hij best wel eens met zijn enorme snavel naar de vrijwilligers happen.

Eerder maakte hij een een sport van om de voerbak uit de handen van de verzorgers te trekken, maar dat is nu voorbij. Inmiddels pakt hij groente en fruit wat hij echt lekker vindt, zoals banaan, voorzichtig aan.

Lobbes is erg graag buiten. Zijn buitenverblijf is begroeit met een enorme kiwi stuik die hij graag kapot knaagt. De kiwi’s op zich vindt hij dan weer niets aan en zal deze dan ook echt niet aanpakken. Als het `s avonds tijd is om de papegaaien naar hun binnen verblijven te laten verhuizen hoef je tegen hem alleen maar te zeggen: “zou je eens niet naar je nest gaan”. Braaf gaat hij dan door zijn luik naar binnen. Hij weet dat er dan binnen wat lekkers op hem wacht.

Langzaamaan begint hij zijn naam Lobbes eer aan te doen en wordt hij steeds vriendelijker.

Omdat de Apenhof in mei 2021 alweer 45 jaar bestaat maakte Omroep Gelderland een mooie uitzending over het ontstaan van de Apenhof en hoe Anita het levenswerk van haar ouders voort zet. In de uitzending krijgt u een klein kijkje achter de schermen van de Apenhof.

Om te uitzending terug te kijken klik hier

Regelmatig krijgen wij als vrijwilligers de vraag hoe groot de verblijven zijn waar de papegaaien in huizen. Men denkt vaak dat het dezelfde kooien zijn als waarin de papegaaien in de huiskamers verblijven.

De alom bekende huiskamer kooien gebruiken wij enkel om papegaaien bij elkaar te wennen door een kleine kooi tegen een vast verblijf te plaatsen zodat de papegaaien kennis kunnen maken met elkaar. Dit is altijd maar tijdelijk.

Gelukkig heeft de Apenhof een zee aan ruimte zodat de papegaaien behoorlijk grote verblijven hebben. Om u een klein beetje een idee te geven ziet u hier een overzicht van de binnen verblijven. De Apenhof bestaat uit 4 afdelingen. De verschillende afdelingen worden gescheiden door een deur en/of tocht flappen.

Alle papegaaien kunnen, als het weer het toelaat, naar een buitenverblijf. Deze zijn ongeveer even groot. Met het mooie weer kunnen de papegaaien weer volop genieten van hun buiten verblijven.

Vandaag hebben de vrijwilligers de papegaaien weer eens verwent met walnoten.

De meeste zijn er echt verzot op. De grotere papegaaien kunnen de walnoten met gemak zelf kraken, de kleinere vogels hebben een beetje hulp nodig. De papegaaien zijn een tijdje bezig met het leeg eten van de noten en hebben op deze manier iets te doen zodat zij zich niet hoeven te vervelen.

Snotjong (de linker vogel) heeft door zijn snavel afwijking een beetje hulp nodig, terwijl Vriend het makkelijk zelf voor elkaar krijgt.

Het is altijd weer leuk om te zien hoe zij stoeien met zo`n walnoot en uiteindelijk genieten als het hen lukt om de noot te openen en op te eten.

Anita Brouwer-Venema