Griekse landschildpadden

Griekse landschildpadden in de Apenhof

In de Apenhof waren ook Griekse landschildpadden gehuisvest. Ze zijn ontsnapt of achtergelaten door de eigenaar en gevonden door de dierenambulance. De dierenambulance heeft ze destijds naar de Apenhof gebracht. De Griekse landschildpad is een zeer actief, klimt en graaft graag. Zonder probleem graaft deze landschildpad zich onder de omheining van een tuin door of klimt over de omheining.

Soorten

De Griekse landschildpad behoort tot de orde Testudines (Schildpadden) en de familie Testudinae (Landschildpadden). Er zijn vier ondersoorten van de Griekse landschildpad, de Testudo hermanni hermanni, de Testudo hermanni robertmertensi, de Testudo hermanni boettgeri en de Testudo hermanni hercegovinensis.

Griekse schildpadden in hun natuurlijke omgeving

De Griekse landschildpad komt oorspronkelijk uit Zuid Europa en de Balkan. In deze landen is de Griekse landschildpad vooral te vinden op de steppen, weiden en in droge bossen. De Griekse landschildpad is overdag actief, hij kan goed klimmen en graven. De Griekse landschildpad leeft zowel alleen als in groepen. Ze kunnen goed samen leven in een gebied waar voldoende voedsel te vinden is, maar als er weinig te vinden is dan komen ze alleen samen in paartijd. ’s Morgens zonnen ze graag, ze hebben zonlicht nodig om vitamine D aan te maken en om op te warmen. Ook in de vrije natuur klimt en graaft de Griekse landschildpad graag, het is een echte doorzetter want als hij ergens heen wil dan komt hij er ook. De Griekse landschildpad klimt over takkenbossen, over boomstronken en laat zich als het nodig is tientallen centimeters naar beneden vallen.

Bij een volwassen Griekse landschildpad is de schildlengte ongeveer 15 tot 20 centimeter. Het schild is aan de voorkant opstaand, maar het schild is verder rond. Twee schildplaten vormen het midden van de rug met daaromheen 8 grotere platen. De schildrand bestaat uit smallere platen. Hoe ouder de landschildpad is hoe meer de lichtere kleuren vervagen. De basiskleur is meestal bruin tot zwart met gele vlekken, soms is de gele vlek groter dan het zwarte gedeelte. Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is pas na 3 jaar te zien. Het mannetjes hebben duidelijk een langere staart en het onderschild heeft een kleine deuk. De anus van een mannetje zit verder naar achter in de staart.

Een Griekse landschildpad weegt ongeveer tussen de 2 en 3 kilogram. De lengte van een volwassen landschildpad is ongeveer 20 tot 30 centimeter. De levensverwachting van een landschildpad is 50 jaar of ouder.

Mannetjes zijn na ongeveer 3 tot 4 jaar geslachtsrijp, vrouwtjes zijn pas geslachtsrijp op ongeveer 4 tot 6 jarige leeftijd. Net als veel andere landschildpadden maken de mannetjes in de voortplantingstijd grommende en sissende geluiden tijdens de paring. Het vrouwtje kan sperma na de paring opslaan en ongeveer 3 jaar gebruiken om haar eitjes te bevruchten. Ze legt 1 tot 12 eieren en begraaft de eitjes in het zand. Na ongeveer 2 maanden komen de eieren uit en deze jongen zijn gelijk zelfstandig.

Dieet

Het dieet van een Griekse landschildpad bestaat uit plantaardig en dierlijk voedsel. Ze eten voornamelijk bladeren, plantendelen en vruchten. Daarnaast eten ze ook wel eens een slak of een insect. Te veel zoet fruit is niet goed voor de landschildpad, het kan een goede voedingsbodem zijn voor een parasitaire darminfectie. Appelpitten en avocado zijn giftig voor de Griekse landschildpad.

Er zijn veel soorten schildpaddenvoer verkrijgbaar in de dierenwinkels, maar dit is alleen geschikt als extra voor een landschildpad. Dit is geen compleet voer, verse groenten en fruit horen in het dieet. Let wel op bij het voeren van groenten en fruit dat ze vrij zijn van bestrijdingsmiddelen. De landschildpadden kunnen hier niet goed tegen. Ze kunnen bijvoorbeeld gevoerd worden met witlof, andijvie, stukjes appel (zonder pit) en banaan. Vermijd koolsoorten en sla. Landschildpadden hebben voldoende calcium nodig, vooral vrouwtjes die eieren leggen, een voorbeeld hiervan is sepia.

Ziekten en aandoeningen

Veel voorkomende aandoeningen bij de Griekse landschildpad zijn verkoudheid, luchtwegproblemen en ontstekingen. Ook komt schildrot voor en een infectie met Salmonella bacterie, wormen en andere parasieten. Door regelmatig de mest van een landschildpad te laten controleren, op bijvoorbeeld worminfecties, kan een landschildpad snel behandeld worden.

Symptomen van een zieke Griekse landschildpad

• vieze neus of bek
• beschadigingen aan huid of schild
• te zachte ontlasting
• ongewoon weinig activiteit
• geen eetlust

Huisvesting

De Griekse landschildpad heeft een erg ruim terrarium nodig waar zijn oorspronkelijke leefgebied zo goed mogelijk nagebootst wordt. De minimale afmeting voor een paartje volwassen landschildpadden is 3 m². Het is belangrijk dat het verblijf goed geventileerd en tochtvrij is. De temperatuur moet overdag rond 25 graden Celsius liggen en ’s nachts rond 18 graden Celsius.

De lichtbehoefte van deze dieren is groot, een UV-B lamp is noodzakelijk voor het omzetten van pro-vitamine D 3 in vitamine D 3 die het lichaam in staat stelt om de benodigde kalk op te nemen. Vooral ’s morgens zonnen de landschildpadden graag, maar een te hoge warmtegraad en droogte kunnen bij jonge dieren bijdragen aan de misvorming van het schild. Het is dus belangrijk om eerst warmtemetingen te doen voordat de landschildpadden in het terrarium worden geplaatst. Overdag hebben de landschildpadden een warmtespot nodig waaronder de temperatuur tussen de 35 en 40 graden Celsius ligt. Een bak met vers drinkwater mag nooit ontbreken in een terrarium.

Als de landschildpadden ’s zomers in een buitenverblijf geplaatst worden, dan moeten ze geleidelijk aan de buitentemperatuur wennen. Het is belangrijk dat er veel plekken zijn om te zonnen, maar ook plekken waar ze beschut zijn tegen de wind. Een verwarmd hokje is nodig, met de opening naar het zuidoosten zodat de ochtendzon naar binnen schijnt. De Griekse landschildpad kan goed klimmen en graven, dus om ontsnappen te voorkomen zijn voorzorgsmaatregelen nodig. De omheining moet ten minste 50 centimeter zijn ingegraven en 2 keer zo hoog zijn als de lengte van de langste landschildpad. De omheining moet glad zijn en de bovenkant moet naar binnen hangen zodat ze niet eroverheen kunnen klimmen.

Als bodembedekking kan er afwisselend gebruikt gemaakt worden van gras, zand, bark, humus en hout. Volwassen vrouwtjes hebben een gedeelte nodig met vochtig bodemmateriaal waar zij hun eieren in kunnen leggen.

In de Apenhof

De Griekse landschildpad is een beschermd dier, hij valt onder CITES bijlage II. Dit betekent dat een CITES certificaat nodig is om dit dier te mogen houden. CITES is opgesteld om handel in bedreigde dier- en plantensoorten en de producten daarvan te reguleren. Bij aankoop van een Griekse Landschildpad moeten deze CITES papieren erbij geleverd worden. Een Griekse landschildpad als huisdier heeft veel meer aandacht en verzorging nodig dan de meeste mensen in eerste instantie denken. Ze hebben een ruim terrarium nodig met de juiste temperatuur en luchtvochtigheid. Daarnaast hebben ze een uitgebalanceerd dieet nodig om gezond te blijven. Het kost tijd, geld, energie, kennis en liefde om de Griekse landschildpad als huisdier te houden. Helaas worden deze dieren vaak in een opwelling gekocht en is de lol er snel vanaf. Deze dieren komen dan terecht op een online tweedehandse verkoopsite of werden ze bij de Apenhof gebracht.

 

Inmiddels hebben alle landschildpadden een nieuw tehuis gevonden. Zij zijn uitgeplaatst in erkende dierentuinen.

Jeanette Speksnijder