Zo trots als een pauw

Als het even rustig is bij de Apenhof, dan loop ik rond met een gevoel van grote trots. Trots dat Stichting de Apenhof alweer 45 jaar een veilige haven mag zijn voor dieren in nood en trots op het feit dat pa en ma (Dick en Bertha) al dit werk voor de stichting ruim 40 jaar gedaan hebben en dat ik hun levenswerk mag en kan voortzetten.

Maar ik ben zeker ook trots op u. U bent degene die doormiddel van uw giften zorgt dat de Apenhof blijft bestaan en dat wij ons werk kunnen voortzetten. Dat wij kunnen blijven zorgen dat de papegaaien – die onze hulp nog altijd hard nodig hebben – dit ook krijgen. Wij kunnen ons werk alleen blijven doen door u. En daarom ben ik super trots op u.

In mei bestond de Apenhof 45 jaar. 45 jaren waarin zoveel verschillende dieren soms voor een paar dagen of voor de rest van hun leven, een liefdevolle verzorging kregen en nog steeds krijgen. Vele apen maar ook tijgers, panters, leeuwen, gieren, schildpadden, reptielen en vele andere exoten vonden – al dan niet tijdelijk – een veilige haven en werd er ondertussen gezocht naar een goede dierentuin. De Apenhof is door de jaren heen een stichting geworden waarin papegaaien de aandacht krijgen die zij willen en zeker verdienen.

Toch is het 45 jarig bestaan eigenlijk geen reden voor een feestje. Het zou mooier zijn als de Apenhof – net als alle andere opvangcentra – niet had hoeven te bestaan. Maar helaas zijn er nog steeds veel dieren die door mensen gedumpt worden. Zouden we ooit een feestje kunnen vieren omdat er geen opvangcentra meer nodig zijn? Tot die tijd doen de vrijwilligers met heel veel liefde en plezier het werk wat zo hard nodig is en hopen wij weer op uw steun. Steunt u de Apenhof ook dit jaar weer?

Anita Brouwer-Venema